De Amerikaanse kunstenaar Tony Oursler heeft een sublieme tentoonstelling geënsceneerd in het prachtige MAC’s van Grand Hornu. Onder de poëtische leiding van directeur/curator Laurent Busine werd de show van Oursler meer dan een tentoonstelling, het is een innerlijke trip naar zijn/onze diepste fantasmes en verlangens, 'Phantasmagoria' genaamd.
Schilderijen, beelden en videotapes
Tony Oursler werd geboren in New York in1957, hij werkte aanvankelijk in de disciplines video, schilderkunst en sculptuur. In de jaren tachtig maakt hij een aantal videotapes waarvoor hij primitieve decors vervaardigt. Zij vormen het kader voor onsamenhangende vertellingen in een collagestijl. De critici zien er de invloed in van de Duitse expressionistische film 'Das Kabinett des Dr. Caligari'.
Spiritisme, tovenarij, en horrorfilms
Maar Tony Oursler is vooral een zeer goede kenner van de volkscultuur en een onvermoeibare observator van de wereld waarin hij leeft. Hij laat zich dan ook inspireren door de meest uiteenlopende bronnen: wetenschappelijke ontdekkingen, nieuwe technologieën, broodje- aap -verhalen, de microkosmos van de tv, spiritisme, tovenarij, multiple persoonlijkheidstoornissen, horrorfilms, kunstgeschiedenis, het theater van Bertolt Brecht.....Het zijn voor hem evenzovele aanleidingen om zijn creativiteit bot te vieren.
Poppen, bollen en rookgordijnen
Zijn environnements veronderstellen dat de kijker er actief aan deelneemt, zowel lichamelijk (hij moet door de installaties wandelen) als mentaal (hij moet willen geloven wat hij ziet). Begin 1980 laat Tony Oursler het tv-scherm los en hij gaat zijn beelden projecteren. Dit verandert de status van zijn videobeelden. Bij zijn poppen is het alsof er een virtuele ruimte ontspringt: ze zijn de vogelverschrikkers die in interactie treden met de “deelnemer”, een term die Oursler verkiest boven “kijker”. Zo ontstaat er een nieuwe, hybride vorm die iets heeft van video’s en van sculpturale ruimtes.
Zijn environnements veronderstellen dat de kijker er actief aan deelneemt, zowel lichamelijk (hij moet door de installaties wandelen) als mentaal (hij moet willen geloven wat hij ziet). Begin 1980 laat Tony Oursler het tv-scherm los en hij gaat zijn beelden projecteren. Dit verandert de status van zijn videobeelden. Bij zijn poppen is het alsof er een virtuele ruimte ontspringt: ze zijn de vogelverschrikkers die in interactie treden met de “deelnemer”, een term die Oursler verkiest boven “kijker”. Zo ontstaat er een nieuwe, hybride vorm die iets heeft van video’s en van sculpturale ruimtes.
Gedachten, incarnaties en confrontaties
Met de vooruitgang op het vlak van de digitale projectie en de uitvinding van de mini projector werkt Oursler sinds 2000 micro-installaties uit die als het ware fysieke incarnaties van gedachten zijn. Ze hebben elk een eigen persoonlijkheid, die de kijker moet ontdekken in een intieme confrontie met het werk. Het is alsof in onze hersenen voortdurend allerlei beelden elkaar overlappen. Onze hersenen moeten inderdaad elke dag een ongelooflijk aantal visuele indrukken verwerken. In deze installaties moet de geest voortdurend van het ene beeld naar het andere springen.
Dit alles maakt van Ourslers “Phantasmagoria” een geweldige psychedelische trip.
Dit alles maakt van Ourslers “Phantasmagoria” een geweldige psychedelische trip.
P.S.
1. Naar aanleiding van de expo verscheen er bij het Mercator Fonds de publicatie 'Tony Oursler/Vox Vernacular', de eerste bundeling van de geschriften van deze kunstenaar. Een kaleidoscopiosche afwisseling van scenario's, essays, dialogen en afbeeldingen biedt een boeiend inzicht in de ongebreidelde fantasie van Tony Oursler en zijn fascinatie voor o.a. schoonheid, telecommunicatie en psychische storingen.
2. De Brusselse Galerie Albert Baronian toont tot 11 januari werk van Oursler
3. Dit is de mooiste tentoonstelling die ik in 2013 in België mocht meemaken. Ga dat zien...(en neem vooral de kinderen mee!)
1. Naar aanleiding van de expo verscheen er bij het Mercator Fonds de publicatie 'Tony Oursler/Vox Vernacular', de eerste bundeling van de geschriften van deze kunstenaar. Een kaleidoscopiosche afwisseling van scenario's, essays, dialogen en afbeeldingen biedt een boeiend inzicht in de ongebreidelde fantasie van Tony Oursler en zijn fascinatie voor o.a. schoonheid, telecommunicatie en psychische storingen.
2. De Brusselse Galerie Albert Baronian toont tot 11 januari werk van Oursler
3. Dit is de mooiste tentoonstelling die ik in 2013 in België mocht meemaken. Ga dat zien...(en neem vooral de kinderen mee!)
Claude Blondeel
(c) Cobra.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten