TEKST INLEIDING AFSTUDEERTENTOOONSTSTELLING 2DE SPECIALISATIEGRAAD ABK MORTSEL IN SINT-LUTGARDIS

Afstudeertentoonstelling 2de specialisatiegraad Academie voor Beeldende Kunst Mortsel in Sint-Lutgardis.


Voor het Deeltijds Kunstonderwijs zijn het woelige tijden, maar toch zullen we nooit uit het oog verliezen dat voor ons de leerling en zijn werk centraal staat. En wanneer de afstudeerwerken van een lichting studenten met succes beoordeeld wordt door een buitenjury, vinden we dat daar de nodige aandacht aan moet worden besteed in de vorm van een tentoonstelling.

Omdat er dit schooljaar zoveel leerlingen afstuderen, is er in de Academie voor Beeldende Kunst zelf te weinig ruimte. Daarom moesten we op zoek naar een bijkomende expositiegelegenheid. Toen we de turnzaal, de doolhof van kleine kamertjes en de paleisachtige inkomhal van de voormalige Sint-Lutgardisschool zagen, waren we meteen verkocht. Er werd geopteerd om in deze ruimte de eindwerken van de specialisatiegraad vrije grafiek, schilder, teken – en beeldhouwkunst te tonen. De leerlingen van het 5de jaar hogere graad presenteren vanaf volgende vrijdag hun werk in de school.

Aan dit gebouw kleeft de herinnering van het tragische bombardement uit WOII.

- Jo Vertommen kon zich geen symbolischer plek indenken voor zijn schilderijen, die niet zozeer de oorlog afbeelden, maar die door de manier van schilderen het gruis, puin en de brokstukken van het oorlogsgeweld oproepen. De textuur en de vuile kleuren geven een stoffige en groezelige atmosfeer weer. Op enkele lieflijke landschapsschilderijtjes uit de Kringloopwinkel heeft hij als het ware zelf de oorlog losgelaten.

- Ook Hugo Geysens schilderijenkabinet is nauw verbonden met WOII, meer bepaald met het jaar 1943. Zijn geboortejaar. Dat linkt hij met cruciale  gebeurtenissen, die in 1943 het leven van de kunstenaars en schrijvers, die hij portretteert, drastisch veranderden.

- Lucienne Dillen heeft oog voor de geschiedenis die zich aftekent op het gelaat van ouderlingen. De  confrontatie met de uiterst gedetailleerd geschilderde rimpels werken op de toeschouwer uitermate overrompelend.

- Het landschap met een oude boerderij, het mysterieuze fragment van een tuingezicht van Erna Claes ademen een nostalgie uit naar een ongrijpbaar en ondefinieerbaar verleden.

- Door de nadrukkelijke lichtinval verleent Patricia Cardon haar berglandschappen en zeegezichten een dramatische kracht.

- Raoul Geron zoemt  in op planten- en bloemfragmenten. Het contrast tussen de haarfijn geschilderde organische vormen en de wazige achtergond creëert een dromerig effect.

- Vrije grafiekster, Irène Depeuter, componeert in haar fotopolymeeretsen collagefragmenten met een architecturaal karakter tot een ritmische structuur.

- Al sinds de aanvang van haar opleiding beeldhouwkunst is “steen” de favoriete materie waarin Greet Goethals zich met hamer en beitel vol overgave uitleeft. Haar werk wordt gekenmerkt door abstracte volumineuze vormen waarin ze gefascineerd is door onderlinge relaties, zoals open versus gesloten, positief versus negatief, geometrisch versus organisch. Via gebogen lijnen en openingen wordt er een spel gespeeld met licht en ruimte.

- Je kijkt door een gat in een steen en je ziet je eigen oog. Een toren van gestapelde wijnglazen tart de zwaartekracht en de schakels van een ketting zijn uitgekapt uit een massief blok blauwe hardsteen: de werken van Jacqueline Lodewijcks nemen steeds een loopje met de werkelijkheid en wekken daarbij de nieuwsgierigheid van de toeschouwer.
Techniciteit, precisie en geduld gaan hier steeds vooraf aan een verrassend eindresultaat.

- “Somehow seen” van Frank Kuylen omvat herinnerde beelden: “Zo of zo gezien – ergens”, meestal in de stad. Wandelend. Tot de blik vasthaakt aan wat treft, tot de foto het beeld vangt. De reproductie is schetsmatig, allesbehalve nauwkeurig. Zoals herinneringen vervagen, zich vermengen. Frank werkt naar eigen foto’s, eigen herinneringen. Niet de reproductie is immers belangrijk. Wel de cadrage waarin het beeld gevat werd en wordt.

- Vanuit  de interesse in het maatschappelijke gebeuren en geraakt door actuele sociale problemen ontstonden de 2 reeksen tekeningen van Els Vroman rond  de problematiek van vluchtelingen. Rond de confrontatie tussen 2 werelden, maar ook rond de confrontatie op vormelijk vlak tussen houtskooltekening en collage.

- Met pastel, bister en verf tekent Nicole Schoofs architectonisch geabstraheerde vormen. Met een spel van lijnen, vlakken en textuur vangt ze beelden uit haar omgeving, die ze toevallig tegenkomt. Ze verwerkt ze tot overlappende beelden.

- Roberto Meyers’ modeltekeningen kan je meteen herkennen tussen de anderen. Zijn figuren zijn steeds kloek en stevig, met zware ledematen, die een beetje doen denken aan Permeke. Hij combineert graag droge en natte materialen, die hij dan uitwrijft met een doekje rond zijn vinger gebonden. Altijd is hij ervoor te vinden om nieuwe experimenten en mogelijkheden te blijven uitproberen.

Met deze tentoonstelling zwaaien de leerlingen van de 2de specialisatiegraad in stijl af.  De expo is te bezichten op zaterdag 10 en 17 juni van 10u00 tot 17u00.

Info: Academie voor Beeldende Kunst, Lieven Gevaertstraat 52, 2640 Mortsel
03 449 31 85
www.abk-mortsel.be