LEZING PER KIRKEBY: EEN TIP VAN DIRK VERHAGEN

PER KIRKEBY
HET SCHILDERIJ ALS EEN EINDELOZE HERINNERING


Een lezing door Patrick Verlaak


DINSDAG 27 OKTOBER
om 18u15 in Auditorium A1
Hogeschool SintLucas
Beeldende Kunst Zwartezustersstraat
34 – 9000 GENT


Per Kirkeby, geboren in 1938, is de grootste Deense schilder van zijn generatie. Als gediplomeerd geoloog nam hij deel aan wetenschappelijke expedities in Groenland maar koos uiteindelijk voor een loopbaan als schilder.

Per Kirkeby schildert landschappen in de geest van een romantisch natuurwetenschapper. Het is niet zozeer de visuele gelijkenis die hem fascineert, maar wel de werking van geologische krachten die de natuur voortdurend vormen.
Die werking vertaalt hij naar de handeling van het schilderen: de verf wordt in verschillende lagen opgebouwd, weer afgeschraapt om ze opnieuw aan te brengen. Geologische processen vinden een vertaling in de picturale sedimentlagen van het schilderij.

Per Kirkeby beschouwt het landschap als een diagram van ons denken over de natuur. Hij citeert gulzig uit de kunstgeschiedenis, niet als historicus, maar vanuit een zelfbespiegelend engagement.
Een intuïtieve expressie heeft voor hem alleen betekenis als het zich kan verantwoorden op voorheen uitgeprobeerde prototypes
en culturele conventies. Kunst als een eindeloze herinnering.Als een utopist streeft hij desondanks naar dat onmogelijke moment tussen waarneming en beeldvorming waar de herinnering geen rol kan spelen.Alsof er een onbevangen ogenblik bestaat in de waarneming waar geen enkele herinnering, geen enkele culturele structuur het echte zien van de natuur kan hinderen. Tegen beter weten in, men weet immers nooit of men ziet wat men ziet.

Per Kirkeby is ook een begenadigd schrijver/dichter en hij maakt regelmatig organische plastieken. Maar naast de schilderijen zijn het vooral de architectonische baksteensculpturen die de aandacht trekken. Hij slaagt erin een boeiende dialoog tussen architectuur en natuur te realiseren. In die mate dat het utilitair karakter van de architectuur in vraag wordt gesteld. Architectuur wordt dan zelf landschap, een gekristalliseerde structuur van ons denken over de natuur.

P.Verlaak